Tagarchieven: buitenwereld

Emotieregulatie opbouwen met spelletjes voor in de klas

Emotieregulatie opbouwen met spelletjes voor in de klas

-

Emotieregulatie is een kwestie van een groeiproces in de hersenen wat tijd nodig heeft. Zolang de hersenen nog niet volgroeid zijn om de emotieregulatie adequaat te regelen, zijn er allerlei manieren om dit op te lossen. Welke manieren dat zijn, leggen we graag voor je op tafel.

Emotieregulatie zorgt ervoor dat een kind de opgebouwde emotie gedoseerd kan uiten en verwerken. Dat duurt soms best lang, want ook volwassenen vinden het soms nog lastig om hun emoties te reguleren. Kun je een voorstelling maken met een emmer dat langzaam vol druppelt en het overstroomt als de laatste druppel erin valt? In plaats van dat de emmer overstroomt, kun je ook zorgen dat de emmer regelmatig geleegd wordt. Zing bijvoorbeeld samen met de klas een lied. Soms even heel uitbundig, en dan weer heel zachtjes. Soms even heel langzaam, en dan weer heel snel. Wissel het af. Dit kan natuurlijk ook met muziek maken, of door met de hele klas op de grond te stampen. Emotieregulatie met een emmer dat niet vol is, gaat stukken makkelijker!


Geef emoties aan met emoticons

Emotieregulatie wordt ook een stuk makkelijker als de woordenschat om emoties uit te drukken groter is. Zo kunnen voor jonge kinderen de basisemoties benoemd worden met bijpassende emoticons. Naast boos, blij, bang en bedroefd kunnen steeds meer emoties geïntroduceerd worden. Dit kan heel goed aan de hand van situaties die in de klas of tijdens het buitenspelen zich voordoen. Tijdens het bespreken van deze situaties kunnen andere kinderen ‘meevoelen’ en het woord opslaan wat erbij hoort. Ook als dit woord nog te moeilijk lijkt om in de actieve woordenschat van het kind te komen, gebruik het gerust regelmatig. Als de passieve woordenschat over emoties en gevoelens een steeds fijner vangnet wordt, kunnen emoties en gevoelens ook makkelijker ‘gevangen’ worden en geuit worden in woorden.


Emotieregulatie zorgt ervoor dat je gehoord wordt

Voor kinderen die niet talig zijn aangelegd of waarbij Nederlands niet de moedertaal is, kan er gebruikt worden gemaakt door de taal van beelden. In tekeningen over een specifiek onderwerp of door vrije tekeningen vindt er ook veel emotieregulatie plaats. Doordat kinderen niets over hun emoties hoeven te vertellen, maar wel hun tekening mogen laten zien, ontstaat er ook een vorm van ‘gehoord worden’. Gehoord worden is heel heilzaam om tot emotieregulatie te komen.

Spelletjes om emotieregulatie te stimuleren

Soms ontstaat er bij kinderen het gevoel dat ongeremde emotieregulatie ‘fout’ is. Voorbeelden van ongeremde emotieregulatie zijn o.a. heel boos worden, hard schreeuwen of hard huilen. De manier waarop de emotie geuit wordt, is misschien niet gewenst, maar de emotie zelf mag er natuurlijk wel gewoon zijn. Als kinderen emoties te veel gaan inhouden of zich ervoor schamen, dan wordt er onnodig spanning rondom emoties opgebouwd. Daarom zijn spelletjes die emoties ‘normaal’ maken ook helpend bij het omgaan met spanning rondom primaire emotieregulatie. Denk aan spelletjes waarbij je emoties gaat uitbeelden, of waarbij je een situatie schetst die continu op verschillende manieren met verschillende emoties zich afspeelt. Kinderen kunnen in groepjes een scenario bedenken en dit uitspelen met elkaar.

 

Boys vs. Girls

Ook zijn er grote verschillen in de emotieregulatie bij jongens en meisjes. Voor meisjes is praten over emoties, delen van emoties en elkaar begrijpen een belangrijk punt. Voor veel jongens zit emotieregulatie veel meer op het fysieke vlak. Over het algemeen zijn jongens meer gericht op ontladen en weer verder, terwijl meisjes nog lang met iets kunnen blijven rondlopen. Om rekening te houden met de verschillen tussen jongens en meisjes zou emotieregulatie met verschillende accenten benaderd kunnen worden. Met meisjes kun je meer het gesprek aangaan en met jongens kun je meer fysiek ontladen door te bewegen. Uiteraard mogen alle jongens en meisjes zelf ontdekken wat het beste bij hen past. 

 

Levenslang

In de puberteit, de volwassenheid en de seniorentijd gaan we nog steeds door de verschillende fasen heen van de rem en de ontremming van emoties. Emotieregulatie ontwikkelt zich het hele leven nog door. En het leuke? Alles begint in de kindertijd! Daarom is het juist goed om in de kindertijd op vele manieren te werken aan emotieregulatie. Doe dit op een speelse en ervaringsgerichte manier en de kinderen zullen er levenslang profijt van hebben!

Neem contact met ons op!
Terug naar nieuws

Weerbaarheidstraining voor het kind in de klas

Weerbaarheidstraining voor het kind in de klas

-

De wens van de leerkracht, maar ook van de ouders en het kind zelf, is natuurlijk dat ieder kind een zelfredzame burger is met eigen ontwikkelruimte. In werkelijkheid speelt er in de klas echter vaak een dynamiek waarin sommige kinderen de grenzen opzoeken, en waarbij andere kinderen hun grens laten overschrijden. Er zijn vele manieren om de weerbaarheid in de klas te versterken. Eén daarvan is een weerbaarheidstraining voor het kind in de klas.

Weerbaar zijn en weerbaar doen zijn twee verschillende dingen. We zien vaak dat kinderen leren om weerbaar te doen door ‘stop’ of ‘nee’ te zeggen. Als dit (nog) niet past bij hoe het kind zich voelt, dan zendt een kind dubbele signalen uit. Mensen zijn voor een groot deel gericht op non-verbale signalen en veel minder op wat er letterlijk gezegd wordt. Het non-verbaal ondersteunen van wat je zegt, is dus belangrijk om geloofwaardig over te komen. Dit kan als kinderen zich bewust zijn van hun lichaamshouding en hun gevoelens.  

 

Een kind kan zich onveilig voelen in de klas en het daardoor spannend vinden om grenzen duidelijk aan te geven. Dit terwijl het kind in andere situaties heel goed zijn of haar grens kan aangeven. In dit geval is het dus niet nodig om de vaardigheid te oefenen, maar juist aandacht te geven aan het onveilige gevoel. Een onveilige sfeer in de klas is namelijk moeilijk te veranderen door een kind in zijn eentje. Het is dan ook voor iedereen in de klas de verantwoordelijkheid om een fijne en veilige sfeer in de klas neer te zetten.

 

Weerbaarheidstraining voor het kind

Het tonen van gedrag is vaak het duidelijkst in vrijere spelmomenten. Daarom biedt de Intraverte Academie een weerbaarheidstraining voor een kind spelenderwijs aan. In de trajecten die we aanbieden om de veiligheid in de klas te verbeteren, nemen we als startpunt de waarneming. Het zichtbaar maken van gedrag dat voortkomt uit onveiligheid is een belangrijke eerste stap. Denk bijvoorbeeld aan het lachen om elkaar of het maken van opmerkingen naar anderen. Gedrag kan echter ook een gevoel geven wat niet altijd zichtbaar is aan de buitenkant. Deze gevoelens kunnen zichtbaar gemaakt worden door regelmatig een check-in te doen met de gevoelsthermometer. Zo wordt het gedrag en het effect op anderen bespreekbaar gemaakt.

Wanneer hoor je erbij?

Om het niet te persoonlijk te maken, bekijken we de neurologische achtergrond van het ‘erbij willen horen’. De wens om bij de groep te horen, is immers heel sterk en zit in ons automatische systeem ingebouwd. Als je buiten de groep valt, geeft dit reacties die uit het overlevingsmechanisme komen. Dat we erbij willen horen, is dan ook een gezonde reactie. Echter doen we dit soms wel ten koste van een ander, waardoor we de ander belachelijk maken of de schuld van iets geven.

 

Meedoen met vervelend gedrag gaat soms automatisch. Om respectvol met elkaar om te gaan, is het belangrijk om steeds opnieuw de keuze te maken welk gedrag je wilt tonen. Het goede gedrag. Het goede gedrag kiezen, gaat niet altijd vanzelf. In de klas kunnen we elkaar helpen door steeds even stil te staan bij de vraag ‘wil ik dit zo?’ of ‘is dit mijn bedoeling?’. Zo worden we als groep steeds verantwoordelijker wat er in de klas wel en niet past. De klas is dan in zijn geheel weerbaar om met elkaar en voor elkaar de uitdagingen aan te gaan. En je raadt het al: vanaf dan hoor je er pas echt bij!

 

Weerbaarheid in de klas

Ben jij op zoek naar wat meer weerbaarheid in de klas? Dan kan onze ‘weerbaarheidstraining voor het kind’ een goed hulpmiddel zijn om met de gehele klas te werken aan een goede weerbaarheid. Ben je benieuwd wat de weerbaarheidstraining voor jouw klas kan betekenen? Neem dan contact met ons op en stel ons alle vragen die je hebt.

Neem contact met ons op!
Terug naar nieuws

Emotieregulatie: bouw het op met spelletjes

Emotieregulatie: bouw het op met spelletjes

-

Het reguleren van emoties, oftewel emotieregulatie, leren kinderen door de jaren heen steeds beter. Het zenuwstelsel van kinderen is namelijk steeds beter in staat om primaire reflexen te integreren en keuzes te maken hoe er wordt omgegaan met emoties. Maar het gaat niet altijd over rozen. Hoe komt dit? En hoe zorg je er dan voor dat kinderen hun emoties op een positieve manier kunnen ontladen?

Emotieregulatie begint in de kinderschoenen. Een kleuter zal het uitschreeuwen van pijn of ongeremd schaterlachen bij iets grappigs. Dit terwijl oudere leerlingen vaker om zich heen zullen kijken, afstemmen op de situatie en afwachten op hoe anderen reageren. Zij hebben als het ware een paar extra milliseconden feedbacktijd ontwikkeld, waarmee ze de tijd hebben voor hun emotieregulatie. Ze kiezen op dat moment pas hoe de emotie geuit of soms even onderdrukt wordt.

 

Emotieregulatie vanaf jongs af aan stimuleren

Van jongs af aan kunnen kinderen oefenen om emoties te besturen. Als een kind boos is en gedrag laat zien wat niet mag, bijvoorbeeld iets stuk maken, dan weten kinderen al vrij jong dat dit niet gewenst is. Het inleven in het perspectief van een ander of het overzicht van de gebeurtenis hebben, dat lukt bij jonge kinderen nog niet. De gebeurtenis en de emotionele reactie onder woorden brengen (ondertitelen), verrijkt de taal echter wel om emoties te uiten. Het laten meekijken in het perspectief is dan ook helpend zolang het neutraal ondertiteld wordt.

 

Zodra er afwijzing, boosheid of verwijt in de ondertiteling zit, zal het kind niet gemakkelijk meekijken in het andere perspectief. Het kind zal zich aangevallen voelen, waardoor de deur dicht gaat. Bij een “Kijk eens wat je gedaan hebt. Nu is de toren kapot!” zullen de meeste kinderen schrikken en terugtrekken. De shock kan helpend zijn om het gedrag te corrigeren en uit de emotie te schieten. Een “Kijk eens wat er gebeurd is: de toren is omgevallen.” zou kunnen helpen om naar de situatie te kijken en oorzaak-gevolg in te zien.

Emotieregulatie door kleuren aan te geven

In de programma’s die we in klassen doorlopen, is er veel aandacht voor emotieregulatie. De eerste stap is om te oefenen om aan te geven hoe je je voelt. Dit kan steeds opnieuw herhaald worden door bijvoorbeeld met de kleuren rood, oranje en groen te werken. Als een kind leert voelen dat er verschillen zijn, dan zal het vervolgens ook kunnen gaan onderzoeken wat er nodig is om zich weer ‘groen’ te voelen. Dit betekent dat kinderen taal aangeboden krijgen om te zeggen wat ze voelen of vinden. Vanuit daar kun je direct een stap naar een oplossing zetten. Denk bijvoorbeeld aan een “Wil je daar mee ophouden?” in plaats van een “Stop daarmee!”. 

 

Daarnaast is er in onze programma’s altijd aandacht voor het ontladen van opgebouwde spanning wanneer er iets onprettig, moeilijk of vervelend is. Kinderen leren door lichaamsgerichte oefeningen de spanning te reguleren. De makkelijkste oefening is een diepe zucht, een slokje water of een stukje te lopen om afstand te nemen van de situatie.

 

Hulp bij spanning ontladen

Er zijn spelletjes genoeg die in 1 minuut de opgebouwde spanning in de klas kunnen ontladen. Hoe mooi is het als de klas de ontlading zelf leert aanvoelen en weet in te zetten?!

Neem contact met ons op!
Terug naar nieuws

Concentratie in de klas, waar begin je?

Concentratie in de klas, waar begin je?

-

Het concentreren in de klas wordt steeds vaker een probleem. Bij het uitvoeren van taken die op school gevraagd worden, is de concentratie dan soms ook ver te zoeken. Wat doe je dan als leerkracht? Hoe zorg je ervoor dat iedereen zich weet te concentreren en je de klas daardoor weer in het ritme krijgt?

Veel kinderen kunnen zich uiterst goed concentreren op een beeldscherm. Door de snelle wisseling van beelden en kleuren, zoals filmpjes en spelletjes, wordt het beloningssysteem van een kind ruim geprikkeld. De lesstof daarentegen heeft voor veel leerlingen vaak minder prikkeling. Het wordt als ‘saai’ omschreven en bij saai zakt de concentratie weg.

 

Maar wat is saai? Soms betekent saai dat de lesstof eigenlijk te moeilijk is, of dat het herhalen van de lesstof vervelend wordt. Een andere variatie is dat de lesstof niet ‘saai’ is, maar dat er veel zintuigelijke prikkels in de omgeving zijn dat het brein ervoor kiest om in de ‘uit-stand’ te gaan. Een leerling kan dan simpel gezegd geen informatie er meer bij hebben, waardoor het brein wordt overbelast.

 

Minder concentratie door stress

Een mindere concentratie van een kind kan ook te maken hebben met overprikkeling door stress. Wanneer er tijdsdruk, prestatiedruk of angsten zijn, en dus stress om de hoek komt

kijken, zal het zenuwstelsel van een kind in de overlevingsstand komen te staan. Om te overleven wordt de omgeving nauwlettend in de gaten gehouden. Het functioneren van de hersenen om bijvoorbeeld schoolwerk te maken, staat dan tijdelijk op ‘uit’.

 

Concentratie is complex

Concentratie tekent een groot gebied. Naast bovengenoemde factoren kunnen fysiologisch goede omstandigheden ook factoren zijn waardoor het concentreren minder gaat. Is het niet te warm? Is het niet te koud? Is de maag goed gevuld? Is er voldoende brandstof in de cellen? Al dit soort factoren maakt concentratie een complex onderwerp. Om eenvoudig te beginnen, kiezen we bij de Intraverte Academie ervoor om eerst aandacht te geven aan de neurologische rust in het lichaam. Hoe kun je bijvoorbeeld in 1 minuut rust ervaren, zowel per leerling als voor de hele klas? Daar hebben we zo onze manieren voor.


Wil jij de concentratie in jouw klas op een hoger level brengen en ben je benieuwd naar onze manieren? Neem dan vooral contact met ons op.

Terug naar nieuws

Intraverte Academie op de Nationale Onderwijstentoonstelling (NOT)

Intraverte Academie op de Nationale Onderwijstentoonstelling (NOT)

-

Van 24 t/m 28 januari 2023 is de Intraverte Academie aanwezig op de Nationale Onderwijstentoonstelling (NOT). De NOT is het grootste vakevent voor professionals in het primair onderwijs, voortgezet onderwijs, de kinderopvang en buitenschoolse opvang. Het centrale thema van de NOT 2023 is ‘Voor ontwikkeling én groei’, zowel van leerlingen en leraren, als de gehele sector. In één dag ben je helemaal op de hoogte van de laatste ontwikkelingen en actuele onderwijsthema’s. Ben jij ook aanwezig?

De Intraverte Academie staat in Hal 3 van de Jaarbeurs met standnummer 03.SD02. Op onze stand vertellen we je meer over onze verschillende programma’s, hoe wij zorgen voor passend onderwijs voor alle leerlingen en hoe jij als onderwijsprofessional kunt participeren. Naast dat vertellen we je o.a. ook meer over de Kidstool en leggen we je uit hoe deze valide tool het welbevinden van leerlingen in beeld krijgt. 

 

Gratis toegang

Wil je onze stand bezoeken? Dan kun je je gratis registreren! Je registreert je voor een persoonlijke badge. Hiermee heb je toegang tot de NOT 2023 in Jaarbeurs. Ook kun je eenvoudig jouw geregistreerde gegevens live en online delen met exposanten of aanbieders van sessies waarvan jij informatie wilt ontvangen, of met vakgenoten netwerken.

Jij komt toch zeker ook?

In de onderwijs- en kinderopvangsector is de werkdruk hoog en is tijd kostbaar. Maar een bezoek aan de NOT is voor jou als professional meer dan waard.

• Je bent in één dag helemaal op de hoogte van de nieuwste leermiddelen;

• Je ziet innovaties, producten en diensten van honderden exposanten;

• Je investeert in jouw professionele ontwikkeling én groei;

• Je kunt 250 leerzame en inspirerende presentaties en workshops bijwonen;

• Je wordt in het EdTech College bijgepraat over digitalisering van het onderwijs.

 

Meer informatie over het hele programma, activiteiten en overige exposanten vind je op de website van de Nationale Onderwijstentoonstelling 2023.

Gratis registreren
Terug naar nieuws

Verlegen kinderen in de klas zijn niet zielig!

Verlegen kinderen in de klas zijn niet zielig!

-

Kinderen die verlegen zijn, laten in de klas en op het schoolplein niet zoveel van zichzelf zien of horen. Doordat verlegen kinderen niet zo duidelijk om aandacht vragen, gaat de aandacht van de leerkracht en van de groep over het algemeen naar de kinderen die zich duidelijk laten zien of horen. En dat is misschien ook juist wel de bedoeling van verlegen kinderen: niet opvallen, maar wel goed in de gaten houden wat er allemaal gebeurt om hen heen. Vaak wordt verlegen zijn als zielig of sociaal zwak gezien, maar daar maken we met elkaar nog wel eens vergissingen in.

Als een verlegen kind niet meedoet in de groep, dan kan het te maken hebben met de groepssfeer. Mag iedereen meedoen? Hoe communiceer je met elkaar tijdens het spel? Is de setting overzichtelijk genoeg dat er gereageerd kan worden als grenzen niet gerespecteerd worden? Dit zijn voorbeeldvragen die ervoor kunnen zorgen dat er een negatieve sfeer in de groep aanwezig is, waardoor een verlegen kind kan afhaken.

 

Als een leerling zich in de pauze terugtrekt en niet duidelijk zichtbaar is in de activiteiten op het plein, dan kan dit natuurlijk betekenen dat er onzekerheid in het spel is. Of dat het kind onvoldoende (motorische) vaardigheden heeft om mee te doen met de rest. Het kan ook zo zijn dat er behoefte is aan rust en verwerkingstijd, waarbij andere activiteiten passen. In dat geval is het juist heel sterk van het kind om eigen keuzes te maken wat hij of zij fijn vindt om te doen, of om niet te doen.

Ga het gesprek aan met een verlegen leerling

Leerlingen die niet op de voorgrond aanwezig zijn, dragen veel informatie met zich mee wat ze verzamelen vanaf de achtergrond. Deze informatie zal niet spontaan gedeeld worden, maar op uitnodiging vaak wel. Het gesprek aangaan met verlegen kinderen uit interesse over wat ze zien en beleven, is dan ook een mooie manier om het ‘gewoon’ te laten zijn dat een kind een positie kiest die bij zijn aard past. Iedereen mag er natuurlijk zijn.

 

Mini-maatschappij

Bij de Intraverte Academie vinden we het belangrijk dat alle kinderen met hun unieke talenten bijdragen in het groepsproces op school. Ook verlegen kinderen! Met elkaar vormen leerlingen een mini-maatschappij waarin de bijdrage van iedereen belangrijk is. Het is dan ook van belang dat kinderen zich de verschillende rollen van een burger leren aannemen en dat ze dat kunnen oefenen in de klas. Kinderen leren daardoor wie ze zelf zijn en hoe ze kunnen bijdragen aan de maatschappij. Het programma ‘Burgerschap – Maatschappij & Jij’ kan de klas hier dan ook bij helpen.

Terug naar nieuws

Hoe PMT therapie het welbevinden in de klas beïnvloedt

Hoe PMT therapie het welbevinden in de klas beïnvloedt

-

Het lichaam geeft signalen af en deze boodschappen kunnen ons helpen om even stil te staan bij wat we voelen, wat dit zou kunnen betekenen en hoe we hierop reageren. Binnen PMT therapie, ofwel psychomotorische therapie, worden psychische klachten behandeld met lichaamsgericht werken. Je leert te werken met de verbinding tussen hetgeen wat je denkt en hetgeen wat je doet. Hierdoor kan PMT een toevoeging zijn voor kinderen in de klas.

PMT wordt bij de Intraverte praktijk vaak ingezet als kinderen een negatief zelfbeeld hebben, moeite hebben met het reguleren van emoties of als zij angstig/ onzeker zijn. Kinderen leren via spel en beweging hun gevoelens en gedachten, maar ook hun gedrag, beter te snappen. Door PMT therapie leren ze hier dan de regie over te nemen, zodat ze terug kunnen komen in het positieve.

 

Ook als het kind geen klachten heeft, is stimulatie door PMT therapie een belangrijke ontwikkeling. Vanuit de Intraverte Academie vinden we het belangrijk dat alle kinderen leren om lichaamssignalen waar te nemen en hierop te reageren. Dit helpt bij het reguleren van emoties en het op tijd kunnen beseffen of iets wel of niet voor jou klopt, en of iets wel of niet bij je past. Op die manier kun je gemakkelijk hierin een keuze maken. Naast dat leert een kind oefenen om zijn of haar grenzen te voelen, aan te geven en voor zichzelf op te komen als dat nodig is.

Het leren zien en accepteren van verschillen door PMT

Bij iedereen ligt de grens ergens anders. Kinderen die verschillen, en dat is nogal vaak zo, kunnen in eenzelfde situatie verschillende emoties ervaren. Het respecteren van de verschillen en hier dankbaar gebruik van maken, is weer van belang in de relaties met anderen, het samenwerken, je thuis voelen in het gezin, in de klas, het systeem waar het kind deel van uit maakt en vooral het thuis voelen met jezelf. Heel kort samengevat, noemen kinderen dit vaak “gewoon mezelf zijn”.

 

Bovengenoemde basisvaardigheden, die we gebruiken met PMT, zitten in de aanpak van al onze programma’s verwerkt. We hebben immers in de praktijk geleerd dat er altijd een startpunt blijkt te zijn als je een probleem wilt aanpakken. En dat startpunt is eigenlijk vaak hetzelfde: het voelen van lichaamssignalen en jezelf ontspannen om zo je welbevinden zelf te beïnvloeden.

Terug naar nieuws

Introvert en extravert vullen elkaar aan in de klas!

Introvert en extravert vullen elkaar aan in de klas!

-

Een klas zit vol met leerlingen die introvert zijn en met leerlingen die extravert zijn. Dit maakt een diverse klas. Voor de leerkracht is het een kunst om iedereen aan bod te laten komen en groeiruimte te bieden. Als de verantwoordelijkheid hiervoor alleen op de schouders van de leerkracht zou rusten, dan is het misschien wel onmogelijk. De verborgen kracht ligt in het systeem; de klas als systeem gezond te laten functioneren en ruimte te bieden aan de regulatie en uitwisseling.

Een kijkje in de wereld van een introvert en een extravert persoon laat zien dat de één naar zijn binnenwereld neigt, terwijl de ander naar zijn buitenwereld trekt. Beide hebben soms last van het feit dat ze iets ‘te’ veel naar die binnen- of buitenwereld neigen. Dit terwijl ze eigenlijk baat hebben aan die ‘te’ van de ander.

 

Soms gaat het vanzelf. Kinderen vullen elkaar aan en zoeken bij de ander wat ze nodig hebben. Ieder kind, zowel een introvert kind als een extravert kind, wil helpen en iets bijdragen. Om dit proces te stimuleren, heeft de Intraverte Academie diverse programma’s ontwikkeld. Programma’s die kunnen helpen om het introverte in de één en het extraverte in de ander te stimuleren.

 

De rode draad

Vanuit de ruim 25 jaar ervaring in de individuele begeleidingen en de groep begeleidingen van kinderen die de balans zoeken, hebben we een selectie aan onmisbare thema’s gemaakt. De rode draad van deze thema’s is dat alle kinderen kunnen leren om in contact te komen met zichzelf. Dit door hun grenzen te voelen, aan te geven en die van anderen te respecteren. Maar ook door zichzelf beter te leren kennen, elkaar beter te begrijpen en zo met elkaar voor elkaar te zorgen.

 

Balans tussen introvert en extravert

Ben jij als leerkracht op zoek naar een balans tussen introvert en extravert in de klas? Laat het ons dan weten door het contactformulier in te vullen.

Terug naar nieuws