Als kind kan het onveilig voelen om in een groep je mening te geven. Kinderen geven aan dat ze raar gevonden worden en dat ze worden uitgelachen als ze hun ideeën in de groep delen. Een “het maakt niet uit wat ik vind, want er wordt toch niet naar mij geluisterd” komt dan ook vaak aan bod. Als kinderen hun mening niet durven te uiten, hun grens niet aangeven en niet durven uit te spreken wat ze voelen, dan liggen misverstanden in de communicatie op de loer. Kinderen vertrouwen elkaar niet meer en vullen het gedrag van een ander negatief in. Hierdoor wordt het samen spelen er niet leuker op.

Helaas, een miscommunicatie

Als kinderen over hun gedachten, gevoel en het gedrag in gesprek gaan, dan blijkt het vaak dat ze elkaar gewoon niet goed begrepen hebben. Een miscommunicatie. Het begrijpen van elkaars gevoelens en emoties kunnen kinderen al op jonge leeftijd leren. De vraag “als je naar de ander kijkt, ziet hij er dan boos of verdrietig uit?” snappen jonge kinderen meestal prima. Je komt erachter wat er aan de hand is door het simpelweg even aan de ander te vragen.

Samen spelen is contact maken met elkaar

Contact maken met de ander en dit contact tijdens het samen spelen behouden, is niet altijd makkelijk. Er zijn allerlei redenen waarom kinderen niet meer aan de ander denken,