Een vol hoofd? Maak plezier en speel buiten!
-
Kinderen kunnen goed in beelden praten. “Ik heb een vol hoofd” geeft direct een beeld wat we allemaal snappen. Als iets vol is, dan kan er niets meer bij. Er moet eerst iets uit of er is even verwerkingstijd nodig. Om het hoofd leeg te maken, hebben kinderen soms hulp nodig. Hulp van ouders, maar ook van de leerkrachten op school. Hoe kun je het kind helpen om een vol hoofd leeg te maken? We vertellen je het in dit artikel.
Het zenuwstelsel is continu bezig met prikkels waarnemen, opslaan, verwerken en een passende reactie geven. Heel veel daarvan gaat onbewust, en een relatief klein deel nemen we bewust waar. Hierin heb je verschillende profielen of stijlen. Sommigen denken heel lang na over hoe iets is gegaan of over hoe iets zou kunnen gaan. Terwijl anderen leren door meermaals te proberen en ervoor kiezen om dingen op gevoel te doen. Naast dat heeft de mensheid een verschillende sensibiliteit en een verschillende verwerkingssnelheid. Dezelfde prikkel kan bij bij de één dieper of intenser waargenomen worden dan bij de ander.
Een vol hoofd heeft invloed op het gedrag
Voor iedereen geldt dat wanneer er rust in het hoofd is, de wereld er veel anders uitziet. Bij een vol hoofd worden onze waarnemingen geblurd door alles wat er al in ons hoofd zit. Bij een vol hoofd ervaren we onrust en weinig ruimte om nieuwe informatie op te nemen, en echt te luisteren naar wat de ander eigenlijk zegt. Een vol hoofd heeft dus ook invloed op ons gedrag: we zijn meer prikkelbaar en trekken ons juist terug. De automatische reactie om een vol hoofd even rust te geven, is bij iedereen anders. “Waar word jij rustig van?” is daarom een belangrijke vraag om kinderen te helpen die last hebben van een vol hoofd.
Afleiding vs. kalmering
Er is een verschil tussen afleiding en kalmering. Kalmering betekent dat het deel van het zenuwstelsel dat voor rust zorgt, gestimuleerd wordt. Dit doen we bijvoorbeeld door wat te eten of te drinken. Onze spijsvertering is namelijk onderdeel van het rust-zenuwstelsel. Van eten worden we rustig en om eten te verteren, is rust nodig. Op het moment dat we gaan kauwen, of soms al als we aan eten denken, stimuleren we het rust-zenuwstelsel. We maken speeksel aan en daar is de start van de spijsvertering.
De nervus vagus
De hoofdzenuw van het rust-zenuwstelsel heet de ‘nervus vagus’. De nervus vagus heeft heel veel zenuwknooppunten in de buik. Even op je buik gaan liggen, geeft daardoor rust. Bovendien kijk je dan over het algemeen naar de grond, en daar komen niet zoveel nieuwe indrukken vandaan. Het letterlijk contact maken met de aarde geeft ook rust. Kinderen met een vol hoofd hebben veel activiteit in hun hoofd en zijn dus minder sterk aan de aarde geplakt. Contact maken met de voeten en voelen hoe stevig je staat, of zelfs stampen op de grond, laat de aandacht en de energie naar beneden gaan. Weg uit het volle hoofd. Lichamelijke aanraking is ook een goede manier om de aandacht naar andere delen van het lichaam te leiden. Een stevige knuffel, even kriebelen op de rug of een schouderklopje, het zijn allemaal momenten die veel lichaamscontact bevatten en rust kunnen geven aan een vol hoofd.
Nog een manier om rust te geven bij een vol hoofd, is beweging. Laat de kinderen bijvoorbeeld eens de ‘kruiwagen’ doen in de klas, waarbij kind 1 kind 2 bij de voeten pakt en kind 2 met zijn handen verder loopt. Plezier gegarandeerd! Het moment dat je plezier beleeft, geeft meer ruimte in een vol hoofd door de ontlading die plaatsvindt. Plezier en stress gaan namelijk niet samen. Het rust-zenuwstelsel kan plezier ervaren, en in de stresstand lukt dit niet. Het korte recept van een vol hoofd is dan ook: maak plezier, beweeg en ga (het liefst buiten) spelen!
